به مناسبت گرامی داشت دهمین سالگرد  خاطره ی جان باختگان  قتل های سیاسی زنجیره ای  

هنوز از شرکت در مراسم  یادمان قتل عام زندانیان سیاسی دهه ی 60 آرام نگرفته، یادمان حلقه ی دیگری از این زنجیره ی دردناک را برگزار می کنیم[1] .

قتل های زنجیره ای، بخشی از زنجیره ی کشتار مخالفان و منتقدان حکومت جمهوری اسلامی ایران است. زنجیره ای که از به قدرت رسیدن ارتجاع مذهبی  آغاز شد و همچنان ادامه دارد. قصد این کشتارها، از میان بردن هر  صدای مخالف و معترضی ست  که در اعتراض به بیداد،  به گونه ای بلند است.

این کشتارها از قتل عام های زندانیان سیاسی  در زندان ها تا ترور مخالفان در خارج از کشور و ربودن و کشتن نویسندگان ومخالفان معترض و آزادیخواه در داخل ایران را در بر می گیرد.

 اما نه این رویدادها و نه این مراسم آغاز است و نه پایان بر آن چه که در سرزمین ما، ایران  می گذرد. آن چه که  ما با آن رو در روییم، زنجیرها و حلقه های به هم پیوسته و پایان ناپذیر و بی انتها یی ست ازمجموعه ای از حلقه ی مرگ، حلقه ی اعدام،  حلقه ی قتل، حلقه ی ترور، حلقه ی شکنجه، حلقه ی فقر، حلقه ی فحشا،  حلقه ی سانسور، حلقه ی توهین وحلقه ی تحقیر در داخل ایران و برنامه ریزی و حلقه ی عوام فریبی د رخارج از ایران.  وهمه ی این ها برای دوام بیشتر و ماندن بر سر قدرت ِ یک  رژیم پس افتاده، برای چند صباحی دیگر.

این روزها،  این حلقه های زنجیر به آن جا رسیده است که عوامل رژیم ،  حلقه ی فریب دیگری را در حال در هم تنیدنند. حلقه ی سردمداری مخالفت با شرایط حاکم و گِرد آوردن مخالفان فرمایشی ، بر گِرد یک میز.

 دورنیست روزی که همین عوامل ، خود، در برگزاری این یادمان ها پیش قدم شوند، و مخالفان سیاسی را در حلقه های دست پرورد­گان­شان، گرد هم بیاورند تا تمام مرزهای خودی و مخالفان سرنگونی طلب  را در هم بریزند تا به هدف خود که کنترل و سمت و سو دادن به تمام حرکت ها و جریان های مخالف جمهوری اسلامی ست، جامه ی عمل بپوشند.

برای مبارزه با تمام این زنجیره ترفندهای رنگ و وارنگ و ریز و درشت و حلقه حلقه ،

آن چه که ما نیازمند یم، مانند همیشه، دستکم ، اتحاد، هوشیاری، همبستگی و درک هر چه بیشتر این ترفندهاست ، تا نقطه ی پایانی بر این  زنجیره ی سیاه بگذاریم . 

درود بر اتحاد و هوشیاری

زنده باد آزادی و برابری

سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران

گیسو شاکری

استکهلم، سوئد

5 دسامبر  2008