اسلام دین سنگسار

 

 

 " لیلا حسام عارفی "

 

 

                       

نام سکینه محمدی آشتیانی برای همه نامی آشنا شناخته شده است زنی که در دست حکومتی ضد انسانی اسیر و محکوم به سنگسار است .در پی صدور حکم سنگسار برای خانم محمدی یکبار دیگر این عمل غیر انسانی و وحشایانه حکومت اسلامی ایران در دنیا مطرح شد و واکنشهای بساری را به دنبال داشت.

 

در این میان بعضی از اسلام گرایان در پی این بودند که با بیان اینکه سنگسار هیچ گاه در قران به صراحت عنوان نشده آن را عملی غیر اسلامی بدانند در هر حال ذکر آشکار و یا غیر مستقیم حکم سنگسار در اسلام هیچ تاثیری در ماهیت زن ستیز این دین ندارد و در حقیقت اسلام دینی است که با یکایک قوانین و آموزه هایش زنان را سنگسار کرده است چه  به صورت فیزیکی و در گوالی از گل و خاک و چه با قوانین و افکار ومنش زن ستیزانه روح و هویت زن را سنگسار می کند.

 

با بررسی در مسائل فقهی و حقوقی که پایه و اساس قوانین ضد زن را امروزه در ایران تشکیل می دهد می بینمیم که در جامعه ایران سنگسار تنها نمود خارجی و عینی این زن ستیزی عریان در اسلام است و در سایر موارد با وضع قوانینی دور از حقوق انسانی و به شکلی پنهان حق انسانی زنان از آنها سلب شده و زنان در زندانی از جهل و کینه و افکار ضد زن با سنگ بی عدالتی از پای در می آیند.

 

از جمله بارزترین این قوانین چند همسری است که در اسلام و به تبع آن در قانون حکومتی ایران نیز وجود دارد  قانونی که به مرد اجازه می دهد زن را مانند کالا و به نسبت در آمد و ثروتش خریدارید کند و در این میان زن مانند اسیری پا در خانه مردی می گذارد که در صورت داشتن غذا و سرپناهی حق هر اعترضی را از او می گیرد.

 

در این قوانین متحجر حتی همین غذا و سرپناه هم در صورتی به زن تعلق می گیرد که از شوهرش تمکین کند یعنی در هر شرایط به خواسته های جنسی شوهر پاسخ دهد در غیر این صورت مرد می تواند از تامین هزینه های زندگی زن سر باز زند که این عملا زن را به بردگی جنسی می کشاند.

 

از دیگر قوانین مضحک مساله دیه می باشد که عنوان می کند جان مرد دو برابر یک زن ارزش دارد و اگر مردی زنی راکشت محکوم به مجازات اسلامی قصاص نمی شود زیرا آن زن به اندازه نیمی از او ارزش داشته است.

 

مساله دیگر بحث شهادت دادن زنان در دادگاه است که شهادت دو زن مساوی با یک مرد است و سخن و نظر یک زن ومرد هرگز نمی تواند در نزد این گروه زن ستیز برابر باشد.

 

زنان در ارث نیز نصف مردان سهم دارند اما احمقانه ترین و شاید پلید ترین قسمت این قوانین می گوید اگر مردی فرزندش را کشد مجازات نمی شود چون صاحب خون آن بچه است و مادر نگون بخت تنها می تواند پولی به جای خون فرزندش دریافت کند و دیگر نمی تواند از شوهرش به شکل قانونی شکایت کند .

 

اینها و صدها مورد مشابه دیگر همه ریشه در دینی دارد که از ابتدا پایه هایش را در جامعه ایی ضد زن و بدوی گذاشته محمد پامبر آنان در کهنسالی با کدکی 9 ساله ازدواج کردو غیر از او هم زنان متعدد دیگری را هم زمان در اختیار داشت.

 

قران هم در این میان در بسیاری از موارد بر این زن ستیزی حکم تایید زده است در این کتاب آشکارا بیان شده که در جنگ میان مسلمانان با غیر مسلمان زنان و اموال آنها به مسلمین تعلق می گیرد و این زنان به عنوان کنیز به تملک مسلمین در می آیند.

 

حتی در مورد زنان مسلمان هم نا برابری آشکاری را شاهد هستیم در این کتاب به صراحت تاکید شده که مردان بر زنان برتری دارند و سرپرست آنان محسوب می شوند و در صورت نافرمانی می توانند آنها را کتک بزنند.

 

علی یار نزدیک و داماد محمد به فرزندش وصیت می کند با زنان مشورت نکند چون آنها عقل ناقصی دارند.

اینها و بسیاری از شواهد دیگر بیان گر این است که این دین همه تلاشش را برای از بین بردن هویت و شخصیت انسانی زن به کار گرفته است در حقیقت زنان در جوامع اسلامی هر لحظه به وسیله این قوانین سنگسار می شوند و بر همه انسانهای آزاده است که نه تنها علیه سنگسار جسم زن بلکه با سنگسار روح زنان به مقابله برخیزند.