بازگشت به صفحه اصلی                             

علیه تبعیض
سازمان دفاع از حقوق زن در ایران

 

 

 

 

انترناسیونال ٢٩١

 

به این تعرض بیشرمانه به حقوق زنان اعتراض کنید!

جهنمي براي زنان زير پاي قوانين اسلام در افغانستان



    "مینا احدی"



هفته گذشته، اولين بارروزنامه گاردين، از يک واقعه سياسي مهم در افغانستان پرده برداشت. خبر گاردين، تکميل نبود و مجله اينترنتي اشپيگل در آلمان، متن قانوني را چاپ کرد که در افغانستان به تصويب رسيده بود. در رسانه ها اخبار مربوط به جنبش اسلامي و اسلام سياسي و دولتهاي اسلامي را از ترس بمب گذاري انتحارکنندگان و يا طبق سياست رسمي دولتهاي "خودي" چندان منعکس نميکنند. در مورد اين اخبار" لطف" بخرج داده، اين بار علنا از تجاوز رسمي به زنان و حق تجاوز کردن مردان حرف زده شد. آش چنان شور بود که آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان و وزير امور خارجه او، روساي تعدادي از دولتهاي اروپايي و رئيس ناتو، به اين قانون اعتراض کردند و اين قانون را غير قابل پذيرش و اجازه رسمي تجاوز دادن به مردان اعلام کردند و در مقابل آن ايستادند. موضوع از چه قرار است؟


کرزاي، قانوني را در اواخر ماه مارس امضا کرده که در آن زنان " شيعه" را موظف ميکرد که حداقل چهار شب يکبار با همسرانشان رابطه جنسي داشته و همچنين رسما در اين قانون زنان را موظف کرده اند که براي بيرون رفتن از خانه، اجازه مردان خود را داشته باشند. زنان حق بيرون رفتن از خانه را ندارند مگر با اجازه همسر و مگر در موارد اضطراري و پزشکي ....!؟


اين اتفاق در مقابل چشمان همه ما و در قرن بيست و يک اتفاق مي افتد. اگر چه در کشورهاي اسلام زده و در ايران و افغانستان و عراق و پاکستان و سودان و غيره اين موضوعات يعني تجاوز رسمي به زنان و يا اعمال محدوديت به رفت و آمد زنان و محدود بودن حق بيرون رفتن از خانه، عملا رايج است، ولي نوشتن اين کلمات روي کاغذ و تصويب آن بصورت قانون، حمله وحشيانه و بي شرمانه ديگري به حقوق زنان و در تحميل بي حقوقي مطلق به زنان است. دولت کرزاي با اين قانون، وقاحت و بيشرمي را به نهايت درجه رسانده و با تصويب اين قانون از طالبانها، فرياد حمايت و خوشحالي مي شنود. اين اتفاق اما نه فقط حمله به زنان " شيعه" در افغانستان، بلکه حمله به حقوق همه زنان در افغانستان و در کشورهاي اسلام زده و همچنين حمله به حقوق و حرمت زنان درهمه جا است.


شنيدن خبر اين واقعه، هر انسان آزاديخواه و هر انسان معمولي در اين قرن را به شوک و در عين حال ابراز نفرت و انزجار وادار ميکند. چطور ممکن است در اين قرن مشتي فاسد و جنايتکار اسلامي، که سالهاي سال است زندگي زنان را با تحميل جداسازي و آپارتايد جنسي، با محروم کردن از حق انتخاب همسر، با تحميل حجاب اسلامي و همه قوانين ارتجاعي اسلامي به جهنم تبديل کرده اند، اکنون يک گام ديگر به جلو برداشته و از آنها رسما ميخواهند که به تجاوز همسرانشان قانونا تن داده و طبق قانون در خانه محبوس شوند. تصويب اين قانون وقاحت و پيشروي جريانات اسلامي را نشان ميدهد و کرزاي با اين قانون ميخواهد به طالبان و اسلاميها امتياز بيشتري داده و از حکومت پوشالي خود به اين نحو دفاع کند.


افغانستان سالهاي سال است که صحنه تاخت و تاز جنبش اسلامي است. در اين کشور هزاران زن قرباني قوانين وحشيانه اسلامي شده و هزاران و ميليونها زن بدليل جنگ و ترور و تسلط حکومتهاي اسلامي، به فقر و تن فروشي و به زندگي برده واري شبيه قرون وسطي مجبور شده اند. برقعه ، امروز علم و پرچم اسلام در اين کشور است. برقعه، نمايش آشکار زنداني شدن زنان و ديدن دنيا از پشت ميله هاي زندان براي زنان است. کرزاي ميخواهد حتي اين حرکت زنان با سلول انفرادي آنها را در شهرها و مراکز عمومي ممنوع کند و زنان را وادار سازد که در خانه ها محبوس بمانند و از گرسنگي و فقر، و از تجاوز و بي حقوقي دم بر نياورند. اين قانون خدمتي است به جريانات مرتجع و قرون وسطايي اسلامي که حکومت کنند و بچاپند و بمانند.


دولتهاي غربي تا کنون در مقابل اين تجاوز لجام گسيخته جريانات اسلامي به حقوق و حرمت و انسانيت زنان، سکوت کرده و چشم فرو بسته اند. در حاليکه هزاران زن قرباني باندهاي تروريست اسلامي شده اند، صدها نفر سنگسار و هزاران زن شغل و کار و ممر در آمد خود را از دست داده اند، ميليونها زن زير پاي باندهاي تروريست اسلامي له شده اند، دولتهاي غربي، با توجيه اين جنايات از "فرهنگ و حقوق اسلامي" دم ميزدند. این دولتها با حاکمين ايران و افغانستان و سودان و عربستان سعودي و عراق و... دست دوستي ميدهند و به دنبال معاملات سياسي اقتصادي خود هستند. حکومت حاکم بر افغانستان هم يک حکومت اسلامي دست ساز همين دولتهاي غربي است. در اين حکومت کماکان زنان از حقوق انساني خود محروم بوده و در عين حال زنان و دختران زيادي قرباني دست اندازي باندهاي طالبان و ديگر اسلاميهاي جنايتکار هستند. بدليل مدرسه رفتن و يا رفت و آمد در خيابان و يا دفاع از حقوق انساني خود به آتش کشيده شده و يا ترور ميشوند. اين شمايي از زندگي زنان و مردم در افغانستان تحت حمايت ناتو و دولتهاي غربي است.


امروز اوضاع در افغانستان از بد هم بدتر ميشود و به زنان حمله بيشتري ميشود تا دل طالبان به دست آمده و کرزاي کمي بيش از اينها بماند و حکومت کند. درست در شرايطي که اوباما به جريانات اسلامي و دولت جمهوري اسلامي ايران و" بخش ملايمتر" طالبان پيام مودت و دوستي داده و سياست دولت امريکا را هضم اين جريانات و همکاري با باندهاي ضد زن و تروريست اعلام ميکند، فرمان حمله به زنان در درون رختخوابها و در کنج خانه ها داده ميشود. حملاتي که جزئي از فرهنگ و قوانين جوامع اسلام زده بوده ولي امروز رسميت بيشتري مي يابد و دست مردان را در حمله به زنان باز هم بازتر ميکند.


زن در افغانستان، زن محبوس در برقعه، زن اسير قوانين ارتجاعي اسلامي، زن اسير طالبان که در خانه کاملا محبوس شده و حق زندگي و حيات آنها را طبق قانون به مردان سپرده اند، زیر سلطه قوانين و فرهنگي است که تحت نظارت ناتو و حاکميت کرزاي غالب شده است. اينکه به مردان اجازه ميدهند که به زنان طبق قانون تجاوز کنند و عدم تمکين زنان را طبق قانون با شلاق و کتک زدن و با قتل و سنگسار پاسخ ميگويند بايد گفت از نعمات همپيماني اسلام سياسي و دولتهاي غربي است. اين لجام گسيختگي جنبش اسلامي در مقابل تن و بدن زنان و در مقابل حرمت انساني زنان است که مرزها را در مي نوردد و حتي به زنان اجازه نفس کشيدن نميدهد. دنياي متمدن تحت تاثير ميدياي امروز ظاهرا قرار است دم بر نياورد و از کنار اين همه جنايت بگذرد و سکوت کند.


آيا دنيا به اين تعرض وحشيانه به حقوق و حرمت انساني زنان، سکوت ميکند؟ کرزاي چند روز بعد از امضاي اين قانون قرون وسطايي ظاهرا از توقف اين قانون و ضرورت بررسي آن حرف زده و در مقابل اعتراضات موجود اعلام کرده که اين قانون مجددا بررسي ميشود. اما فراموش نميکند که تاکيد نمايد در صورتي که قانون با قوانين شريعه منطبق باشد اجرا ميشود! اما همه ما ميدانيم که اين قانون صد در صد با شريعت اسلام منطبق است و تعريف حقوق زن در چهار چوب شريعه يعني همين کثافت موجود و بهمين دليل بايد در دنيا عليه اين تعرض بيشرمانه و وقيحانه به حقوق زنان به پا خاست.


ما براي اعتراض به اين قانون و جنبش کثيف اسلامي، براي اعتراض به آپارتايد جنسي و سنگسار و تحميل حجاب، در اعتراض به زنداني کردن زنان زير برقعه، از همگان دعوت ميکنيم که به پا خيزند، اين تعرض به حقوق زناان را بايد بر سر کرزاي و جنبش اسلامي خراب کرد. بايد در دنيا صداي اعتراض آزاديخواهي و انسانيت را عليه اين تعرض وحشيانه به حقوق زنان سازمان داد. ما موظفيم نگذاريم زنان را در کنج خانه ها نيز شکنجه کنند و زندگي آنها را به جهنمي وحشتناک تبديل کنند. به اين جنايت بيشرمانه جريانات اسلامي اعتراض کنيد. *

 

 

 

 


بازگشت به صفحه اصلی